Selecteer een pagina

Bezoekers

Welkom

De diagnose kanker kan veel bij je teweegbrengen. Niet alleen als je zelf ziek bent, maar ook als iemand in je directe omgeving met kanker is geconfronteerd.

Loop je rond met vragen, ben je bang en verdrietig of merk je dat de relatie met je dierbaren onder druk staat? Weet dan dat Viore er voor jou is. Als je zelf ziek bent (geweest), als een naaste kanker heeft of daaraan is overleden. Je kunt in het inloopcentrum terecht voor een kop koffie en een luisterend oor. En om kennis te maken met het gevarieerde programma dat je informatie, ontspanning, kracht en zingeving kan bieden.

Binnen bij Viore

Je kunt zonder afspraak bij Viore binnenlopen. Je wordt ontvangen door een gastvrouw of –heer en kunt vervolgens aanschuiven aan de huiskamertafel om je verhaal te delen en/of in contact komen met mensen
die in een vergelijkbare situatie als jij verkeren.
Het is ook mogelijk om met een gastvrouw of -heer apart te gaan zitten voor een een-op-een-gesprek.
Heb je geen behoefte om te praten? Ook dat kan in het inloopcentrum.

Viore is geopend van maandag t/m vrijdag tussen 10.00 en 16.00 uur (in juli en augustus tussen 10.00 en 14.00uur).

Viore biedt een heel gevarieerd programma. Raadpleeg de agenda voor het overzicht daarvan.

Filmpjes over Viore

Wat bieden IPSO inloophuizen?

Bezoekers vertellen over Viore

Vijfjarig bestaan Viore

Ervaringen

Hieronder tref je een aantal ervaringen aan van bezoekers en vrijwilligers van Viore. Wil je ook je ervaring delen, mail deze dan naar programma@viore.org.

Door Viore hebben wij onze pappa weer teruggekregen.
Luise, juli 2014

Ik kan het iedereen aanraden

De maand december levert mooie winterse plaatjes op, nu alles is bedekt onder een witte deken. Bij binnenkomst zijn er overal kaarsjes en lichtjes aan, en ik zie bloemstukjes met een winters tintje.
Lees meer…

In de tuin hangen voederkastjes voor vogels en eekhoorns, gekregen van de Sint. Er stonden grote pakken bij de deur, in mooi papier en met een passend gedicht.Nu maar hopen dat de dieren hun weg vinden naar de kastjes.

De gastvrouwen zorgen goed voor ons, met vers bereide soep, ook de dames van de yoga genieten er zichtbaar van. Rond de tafel wordt lekker bijgepraat .Nu het nog kan, want rond de feestdagen is Viore wat minder open. Er is ook nog een leuke workshop, kandelaars versieren. Voor het feest van het licht, of gewoon voor de donkere dagen. Ik kijk uit naar de kerstlunch bij Viore, een gezellig en lekker samenzijn. Ik wens iedereen goede en mooie dagen toe, en een veilige jaarwisseling. En natuurlijk een liefdevol 2018.
Eldertje 
Lees minder…

Schrijven helpt

Dank zij de training “schrijven helpt!” ben ik over de drempel van Viore gestapt. Wat vond ik dat spannend. Inmiddels kom ik er graag. Wat een fijne plek, wat een fijne mensen ontmoet ik er, wat smaakt de cappucino er heerlijk.
Patricia 

Gastvrouw of -heer bij Viore

Natuurlijk kan ik alleen maar voor mijzelf spreken, maar ik weet dat mijn reden om hier vrijwilligerswerk te doen ook bij andere collega’s speelt. We willen iets goeds voor een ander doen. We willen bereiken dat onze bezoekers
Lees meer…

zich beter voelen wanneer ze weer naar huis gaan dan toen ze binnenkwamen. Daar zetten we ons allemaal graag voor in.
Ik ben met Viore in aanraking gekomen door een klein stukje tekst in een huis aan huisblad. Op een of andere manier sprongen die paar regels er zodanig uit dat de oproep voor gastvrouwen en –heren mij direct aansprak. Een goede reden om meer informatie in te winnen. Zo gezegd zo gedaan.
Me belangeloos en gratis inzetten voor iemand is geen punt, zolang ik maar het gevoel heb echt bij te dragen aan het welzijn van een ander. ‘Mhhm’, hoor ik je bijna sarcastisch denken, ‘nou nou, dat is nobel van haar’. Helaas moet ik je teleurstellen! Aangezien ik Moeder Théresa niet ben, heb ik ook egoïstische motieven om naar Viore te komen. Ik hoop er namelijk stiekem iets voor terug te krijgen, ik wil graag prettige contacten met collega’s en bezoekers. Hier werken blijkt voor mij een persoonlijke verrijking te zijn, want die fijne contacten zijn er beslist. Daarom lieve collega’s en bezoekers, hartelijk dank voor jullie vertrouwen, de waardevolle gesprekken en alle gezelligheid!

Tot ziens in de huiskamer,
een gastvrouw

Lees minder…

Vrouwenverwendag

Wat was het heerlijk bij jullie even zo afgeleid te kunnen worden op de verwendag. Met een fijne voetmassage gehad en een kleurenadvies. Dat ga ik zeker ook met mijn dochter doen! 
Lees meer…

En dan nog die lieve boeketjes waar ik er 2 van maakte voor mijn vriendin en schoonzus. Dat is toch mooi, ik geniet en kan het dan ook nog doorgeven aan die lieve mantelzorgers om mij heen!
Marileen 

Lees minder…

Een bijzondere parel

Tijdens je werk ontdek je weleens een bijzondere parel. Zo was ik vorige week op bezoek bij Viore in Hilversum. Een door sponsoren heel verantwoord en schitterend opgeknapte locatie. En daar zijn gedreven vrijwilligers bezig om hulp te verlenen
Lees meer…

aan mensen uit ’t Gooi die moeten leven met kanker.
Een steun in de rug voor mensen die dat hard nodig hebben. Stoelleuningen in en om het gebouw symboliseren dat goed.

Een veilige plek, een huiskamer. Ruimte voor gesprekken, om even uit te blazen.
Om even aan wat anders te denken tijdens een spelletje of door te schilderen, om goed begeleid even te sporten. Lezingen over belangrijke vraagstukken voor mensen die leven met kanker en hun naasten. Viore, ik had er nog nooit van gehoord. Maar ik werd getroffen door het bestaan van deze stichting, wat daar gebeurt, door professionals, vrijwilligers, bedrijven en serviceclubs die dit allemaal mogelijk maken.Het geeft me vertrouwen; we kunnen het als samenleving best. En het geeft hoop; mensen staan echt wel voor elkaar klaar als het nodig is. Na ruim een week komt het bezoek nog vaak terug in mijn gedachten. Toevallig was ik er de dag vóór het tweejarig bestaan. En dat is een felicitatie waard. Een felicitatie niet alleen voor personeel en vrijwilligers, maar voor het hele Gooi. Dat deze regio de basis is voor zo’n initiatief.
Chris Pettersson (manager zakelijk vastgoed De Alliantie)

Lees minder…

Een completer mens

Mijn lichaam gaat steeds verder achteruit. Toch voel ik mij nu, dankzij Viore, een completer mens.
Ik kom hier erg graag, ik heb veel geleerd over mijzelf en kan nu zelfs het onmogelijke accepteren.
Johan 

Dank jullie wel

Ik ben gisteren met mijn dochter Jorien op bezoek geweest. Net als ik was zij onder de indruk van de warme sfeer en de gastvrijheid. Ik ben zo blij en dankbaar dat Viore in mijn leven is gekomen. Ik hoop hier nog vaak te komen.
Ineke

Blogs

Regelmatig vragen we mensen die zich op een of andere manier met Viore verbonden voelen om ons te vertellen wat Viore voor hen betekent. Lees hun verhalen hieronder.  Wil je ook jouw verhaal delen, mail ons dan via programma@viore.org.

Viore Programma Huiskamerbezoek

Huidverzorging tijdens en na behandelingen

Er goed en verzorgd uitzien is voor mij altijd heel belangrijk geweest. Regelmatig ging ik al naar de schoonheidsspecialist voor het reinigen en verzorgen van mijn huid.
Lees meer…

Toen ik de diagnose borstkanker kreeg en door de verschillende chemokuren mijn huid droger en vlekkeriger werd ben ik op zoek gegaan naar een schoonheidsspecialiste die ervaring heeft met vrouwen met kanker. In het ziekenhuis werd ik gewezen op Viore. Op de website van Viore vond ik een verwijzing naar Mary Faber. Dat ze gespecialiseerd is in behandelingen van vrouwen met kanker sprak me heel erg aan. Wat ik heel belangrijk vind aan de behandeling is dat Mary echt tijd voor je heeft, ze luistert naar je verhaal en bekijkt per behandeling wat je nodig hebt. Sowieso is er bij elke behandeling een diepe reiniging, masker en massage. In het begin had ik amper wenkbrauwen een heeft ze me geleerd hoe je wenkbrauwen kan tekenen met een potlood. Daardoor voelde ik me gelijk vrouwelijker en mooier. En toen ik laatst een goede uitslag had heeft ze me heel mooi opgemaakt, ik was gelijk klaar om erop uit te gaan en het goede nieuws te vieren.

Kirsten

Lees minder…

Viore Programma Huiskamerbezoek

Vrijwilliger met verschillende petten

Ik heb in 2017 kennis gemaakt met VIORE via mijn vrouw, die als bezoeker iedere donderdag met veel plezier participeerde in de creatieve groep. Regelmatig bracht ik haar. 
Lees meer…

Als ik haar aan het eind van de ochtend ophaalde, bleef ik ook voor de soep en wat kletsen met de deelnemers en gastvrouwen. Op den duur werd ik niet meer als ‘partner van’ gezien maar hebben de deelnemers van de creatieve groep mij, na het overlijden van mijn vrouw in 2019 , als het ware opgenomen, ondanks dat ik niet praktiserend creatief ben. Ik bleef iedere donderdag ochtend de kunstwerken bewonderen en met een kommetje soep bijpraten. Aangezien ik graag klus en er in het oude pand van Viore altijd wel wat onderhoud nodig was  heb ik regelmatig al wat klusjes gedaan. In 2019 ben ik officieel tot het gilde van de vrijwillige klussers toegetreden. Waarbij ik heb aangegeven dat ik in de zomermaanden niet beschikbaar ben. Ik ben dan in mijn huis in Frankrijk. Dat was geen probleem. Om mijn verlies een plek te geven heb ik mij opgegeven bij de nabestaande groep die in dat jaar begon. De gesprekken en de kontakten met mensen in deze groep hebben mij goed gedaan. Met enige aarzeling heb ook nog een aantal bijeenkomsten van de herensoos bezocht.

In 2020 werd het duidelijk dat Viore op zoek moest naar een andere locatie. Toen een acceptabele locatie gevonden was werd duidelijk dat er veel werk te doen was om de inrichting van het nieuwe gebouw het vertrouwde VIORE gevoel te geven. Om deze verbouwing van het nieuwe pand te plannen en te coordineren werd ik gevraagd om Raymond te helpen als kluscoordinator. Samen zouden we deze klus met hulp van een groot cohort aan vrijwilligers wel kunnen klaren. De mannen en vrouwen die wilden meehelpen hadden een mix van deskundigheid, leeftijd, energie, sommigen wilden meehelpen en iets nieuws te leren, maar voor allen gold dat ze enthousiast VIORE aan een nieuw en gezellig onderkomen wilden helpen.

Op 24 april konden we alvast een kijkje nemen in het gebouw om idee te krijgen wat ons te wachten stond. We hadden al wel de beschikking over een plattegrond met de nieuwe inrichting die door de architect was bedacht met dezelfde functionaliteit en uitstraling als het oude VIORE. Het kwam er op neer dat de beneden verdieping volledig gestript moest worden. Kastenwanden en airco’s verwijderen, vloerbedekking eruit, electra aanpassen, extra water- en afvoer voorzieningen voor atelier en behandelruimte. Vervolgens het opnieuw inrichten, plaatsen van wanden, deuren, mechanische ventilatie aanbrengen (geen open ramen), keuken plaatsen, kortom een uitdaging. Niet alles was op dat moment nog even duidelijk hoe het er exact qua maatvoering uit moest komen te zien.

Voor de start van de verbouwing op 1 mei heb ik een 7-tal vrijwilligers gevraagd om te komen helpen met het verwijderen van de wanden en vloerbedekking en daarna de opbouw. Het slopen met een wisselende ploeg vrijwilligers liep geweldig. Ik vond het een bijzondere ervaring om met bezoekers van Viore en andere vrijwilligers, die ik nog niet eerder ontmoet had, samen te werken. Een bezoeker die helemaal los ging met een breekijzer en slijptol om te slopen en die ik dan moest afremmen. De vloerbedekking was nog een dingetje, die zat goed vast en was moeilijk los te krijgen, ik zie nog mijn kleindochter met een echte professional die los trekken en oprollen. Het uitzoeken en documenteren van de elektravoorziening in ons deel van het pand heeft veel tijd en zuchten en ergernis gekost. Het werd gevoed vanuit de schakelkast bij onze buren en was slecht gedocumenteerd. Het loskoppelen van de elektra en het inrichten van een groepenkast bij VIORE was niet toen nog bespreekbaar. Maar volhardend is door onze vrijwilligers de elektra gedocumenteerd en aangepast.

Binnen een paar weken was het pand leeg, vloerbedekking verwijderd en de troep door een charmante vrijwilligster afgevoerd. Toen kon de opbouw beginnen en kregen we te maken met de eerste beperkingen van de Corona uitbraak, de 1,5 meter en beperkte hoeveelheid mensen in een ruimte. Dat was soms lastig aan te houden. Ik heb een keer een BOA door de ramen zien kijken op een gunstig moment.  Nieuwe muren konden nu worden geplaatst en verwijderde kasten hergebruikt. De maatvoering werd op ‘Raymondiaanse’ wijze op de vloer uitgezet. Bij het plaatsen van de wanden en het aanbrengen van de gips- en plafondplaten kregen we hulp van een leergierige vrijwilliger die ons veel werk uithanden heeft genomen bij de maatvoering. Elektra in de wanden werd aangelegd door enthousiaste bezoekers. Op hun dooie gemak zittend / liggend op de grond op sandalen en op sommige plekken verticaal gemonteerd ipv horizontaal, zo kan je ook je handtekening achterlaten. Grappig om te zien, alleen het resultaat en functionaliteit geldt. De oude plafondplaten moesten vervangen worden en aangepast aan de nieuw geplaatste wanden. Een van onze professionals beschikte over een rolsteiger en een van de bezoekers kwam ook nog een extra zware rolsteiger brengen. Op die manier konden we op meerdere plekken aan het plafond werken. Gedurende de bouwperiode was er een kamer op de 1e verdieping ingericht als kantine. Daar lunchten we met zijn allen en wisselden we onze ergernissen en persoonlijke dingen uit. Regelmatig werden we voorzien van een kom soep door een van de gastvrouwen.

Er was een bestaande wand waar een vrij langdurige discussie over was in wat nu de woonkamer is. De vraag was of die zonder gevaar voor instorten verwijderd kon worden. Een aantal deskundigen heeft zich hier langdurig het hoofd over gebroken. Uiteindelijk kregen we het groene licht en mocht die dwarsmuur gesloopt worden. In een weekend, omdat het nogal veel herrie en overlast voor onze buren van Heelo zou geven, hebben we die gesloopt. Gelukkig hadden we hulp van een jonge sportieve vrijwilliger met veel energie die de muur heeft weggehakt en geslepen. Een deel van de muur moest blijven staan vanwege de constructie van het gebouw. Daar kwam toen de vraag van de styliste over of daar geen opening in gemaakt kon worden, dat zou zoveel meer transparantie geven. Het was wel een draagmuur en het idee werd niet met veel enthousiasme ontvangen. Maar het verzoek bleef maar komen. Op een gegeven moment kon ik geen nee meer tegen haar zeggen en heb besloten om die opening er toch maar in te maken. Toen de opening eenmaal gemaakt was, werd dat door een vrijwilliger enthousiast afgewerkt. Nu kon het plamuren en schilderen beginnen voordat de vloerbedekking gelegd werd.

Er moest ook nog een keukenblok gevonden worden voor in de huiskamer. Na wat zoeken werd iets moois gevonden via internet tegen een acceptabele prijs. Ergens in Brabant meteen  massief stenen blad en apparatuur. Moest alleen opgehaald worden. De eigenaar melde voor de zekerheid dat het blad wel erg zwaar was en extra menskracht nodig was. Op zondag 7 juni zijn we met een gesponsorde Mercedes bestelbus en extra mensen de keuken gaan ophalen. Het blad was inderdaad zwaar.

Met vereende krachten is het ons toch gelukt om op 7 juli 2020 te kunnen verhuizen en kon daarna aan de inrichting worden begonnen. Toen alles voor de bezoekers klaar was kon het pand niet gebruikt worden vanwege de beperkingen. Niet dat er toen aan het gebouw niets meer gedaan hoefde te worden. Vanwege de opkomende COVID pandemie moest het ventilatiesysteem worden verbeterd. Uiteindelijk is toch besloten om VIORE een eigen groepenkast te geven en de elektra voorziening los te koppelen van Heelo. Een nooddeur in de strandzaal. Zonneschermen voor de ramen op de 1e verdieping. Voorlopig zal er altijd nog wel wat te doen blijven aan het gebouw, zoveel vrijwilligers en gasten zoveel wensen. Voor de continuïteit van het onderhoud en eventuele veranderingen en/of verbeteringen zijn in ieder geval nu buiten de 2 kluscoördinatoren er 2 vrijwilligers bereid gevonden zijn om hiervoor aanspreekbaar te zijn.

Ik heb met ontzettend veel plezier deze periode bij VIORE beleefd. Deze klus voelde als geschenk en heeft mij enorm geholpen om in deze periode mijn nieuwe status van nabestaande te aanvaarden en daar vrede mee te hebben. Voor mijn gevoel ben ik er rijker van geworden, heb er vrienden en contacten aan overgehouden waar ik een beroep op kan doen als ik het toch eens moeilijk heb.

Harke

Lees minder…

Viore Programma Huiskamerbezoek

Ik raad het iedereen aan

In 2012 vertelde mijn schoonzus dat ze in de krant had gelezen dat er bij Viore een nieuw koor zou starten en of dat niets voor mij zou zijn.
Ik had toen nog nooit van Viore gehoord en wist niet dat Viore een inloophuis was voor kankerpatiënten en hun naasten.
Lees meer…

Dat ontdekte ik pas toen ik de vrijdag daarop langs ging om mee te zingen.
Nu had ik in 2011 borstkanker gehad dus bleek ik ook precies in de doelgroep te vallen. Eerst was ik een beetje bang dat het alleen maar over kanker en ziek zijn zou gaan maar direct al de eerste keer bleek mijn angst ongegrond. Het was een heel positief en vrolijk koor met alleen dat verschil met andere koren dat er in de pauze en na afloop bijzondere gesprekken plaatsvonden.
Er bleken naast het zingen veel meer activiteiten te zijn. Je kunt schrijven, wandelen, schilderen, praten en tal van andere dingen doenb en voor alle activiteiten geldt hetzelfde: een hartelijk ontvangst met koffie, thee en een koekje, oprechte belangstelling, een bijzondere locatie met een heel eigen intieme sfeer, neergezet door zeer betrokken vrijwilligers. Zo worden we na iedere zangrepetitie onthaald op eigengemaakte soep met stokbrood en ik ken geen enkel ander koor met deze service.
Voor alle activiteiten geldt dat je kunt komen wanneer je wilt, je vrolijk mag zijn of somber. Je mag praten maar ook stil zijn, er kunt er hard lachen maar er wordt ook gehuild, kortom niets hoeft en alles mag en waar vind je dat?
Ik zou iedereen die iets met kanker te maken heeft, dichtbij of verder weg willen aanraden, kom eens langs, proef de sfeer en ik weet zeker dat je er vrolijk van wordt en je kunt je hart luchten en daar heeft toch ieder mens behoefte aan.
Eefke Steenvoorden.

Lees minder…

Schrijven helpt

Dank zij de training “schrijven helpt!” ben ik over de drempel van Viore gestapt. Wat vond ik dat spannend. Inmiddels kom ik er graag. Wat een fijne plek, wat een fijne mensen ontmoet ik er, wat smaakt de cappucino er heerlijk.
Patricia 
Viore Programma Huiskamerbezoek

Als vanouds

Het is 9 juli 2021 en ik ben voor het eerst sinds heel lange tijd weer bij Viore. Het is ook de eerste vrijdagochtend dat ons koor weer bijeen komt, na lange tijd genoegen te hebben moeten nemen met muzikale Zoomsessies. Ze zijn zó toe aan weer samen zingen en bijpraten,
Lees meer…

 aan een gezellig sfeertje en de bekende Viore koffie met toefje bij ons. Vanwege de coronamaatregelen die nog altijd gelden, moeten ze helaas gespreid over de begane grond een plekje vinden, maar gespreid ontmoeten is beter dan niet ontmoeten. Viore gonst van enthousiaste begroetingen en gezellig geklets. Later, als er vanwege ventilatie met wijd open deuren volop gezongen wordt, genieten wij mee van hun blijdschap.

Zelf heb ik me in de achterliggende rare periode vaker afgevraagd of ik het wel weer leuk zou vinden om als gastvrouw opnieuw aan de slag te gaan. Natuurlijk heb ik mijn vaste collega echt gemist en vind ik het ook superleuk om het team, andere collega’s en bezoekers weer te ontmoeten. Toch heb ik in de tussenliggende tijd mijn dagen een andere invulling gegeven. Ook de vrijdag. De telefoongesprekken zijn afgenomen en ook bij de Zoomsessies van ons levendige en vrolijke koor laat ik vaker verstek gaan. Veel tijd en toch druk, je vraagt het je af, niet waar? Kortom, ik verveel me geen moment en door de directe fysieke verwijdering voel ik deze mentaal ook zo. De vragen spelen door mijn hoofd: ‘Wat als het niet meer zo fijn is?’ Wat als ik me na al die tijd niet meer verbonden voel? Ben ik de enige die hierover nadenkt? Maar volgens mijn eigen motto stap ik met open vizier op de fiets. Ik zal het gauw genoeg merken en we maken het zelf wel leuk!

Weet je hoe het is als je sommige mensen na lange tijd weer eens ziet en spreekt? Bij sommige van die ontmoetingen is het net alsof je het met vreemden te doen hebt. Je weet niet meer waarover je het moet hebben. Het wringt en knelt een beetje en je voelt je ongemakkelijk. Een vervolgafspraak komt er waarschijnlijk niet meer. Bij anderen voelt het alsof de periode ertussen zomaar wegvloeit. De afwezigheid bestaat niet meer en net als voorheen pak je samen de draad weer op. Geen pijnlijke stiltes of desinteresse, maar spontane gesprekken, gezelligheid en vertrouwen. Dit kenmerkt vriendschappen die de toets van verwijdering doorstaan. Je bent er nooit helemaal zeker van wat je zult aantreffen, maar dit is wel waar je op hoopt.

Op het moment dat ik aankom, toevallig samen met mijn vaste collega Adri en we binnen Miranda en Corrie aantreffen, voelt het weer goed. Het is erg fijn hen weer te zien. Ook al heb ik het gevoel te stuntelen en opnieuw ingewerkt te moeten worden, voel ik me weer helemaal thuis. Dan druppelen de koorleden binnen. Wat is het fijn om te zien dat het goed met hen gaat, dat ze er weer zijn, dat ze blij zijn weer te mogen komen om te zingen. Al zijn we nog steeds gebonden aan allerlei regeltjes, constateer ik gelukkig dat het voelt als vanouds. We hebben de toets van verwijdering doorstaan en het is weer gewoon fijn bij Viore!

Jullie gastvrouw,
Astrid

Lees minder…

Beeldspraak om van te bruisen

Mijn vaste collega en ik zitten gezellig aan onze lekkere Viore cappuccino om even bij te praten. Tenslotte gebeurt er privé natuurlijk ook van alles in een week. Het is erg rustig en er staan geen activiteiten gepland.
Lees meer…

Daarom verdelen we alvast onze huishoudelijke taken voor na de koffie. Er zijn altijd dingen die blijven liggen en we gaan ze dadelijk doen. Prompt komt er een nieuwe bezoeker binnenwandelen, die we nu beiden te woord kunnen staan. Het stofzuigen kan wachten.

Paul (niet zijn echte naam), komt met een specifieke vraag waarmee we hem gelukkig verder kunnen helpen. We raken samen in een interessant gesprek over van alles en nog wat, ook over wat het betekent om kanker te hebben. Al snel blijkt dat we te maken hebben met een ongelooflijk positief en optimistisch iemand. Paul zorgt altijd voor voldoende ontspanning en prettige activiteiten. Daardoor kan hij zijn accu weer kan opladen en krijgt hij nieuwe energie om vervelende behandelingen aan te kunnen. Ook verzamelt Paul liefst mensen om zich heen die bij hem en zijn levenshouding passen.

Soms, als mensen zien hoe actief en positief hij is, volgt de opmerking dat hij dan toch ook vast weer langzaam kan beginnen met werken. Dat doet Paul voorlopig echter niet en wij staan versteld van de metafoor die hij gebruikt om het ons uit te leggen. Alles wat hij privé onderneemt pept hem op. Die activiteiten en mensen zijn bruistabletten, hijzelf bruist erdoor en wordt daar blij van. Op zijn werk zijn veel mensen die hem erg veel energie kosten, het zijn zuigtabletten. De keuze is snel gemaakt: zoveel mogelijk bruistabletten verzamelen en zuigtabletten zoveel mogelijk mijden.

We wensen jullie allen veel bruistabletten toe!
Lees minder…

Wat een verzorgings- en verwenmoment kan doen

In 2012 werd ik gevraagd door Willeke Heijbroek, toen bestuursvoorzitter van Viore, om als schoonheidsspecialist voor de oncologische huid binnen Viore een plek te realiseren voor de bezoekers.
Lees meer…

Het gesprek vond plaats in het oude dialysecentrum, wat nog omgetoverd moest worden tot het gezellige inloophuis waar iedereen zich meteen thuis voelde. Voor de stichting Look Good Feel Better verzorgde ik binnen Viore de workshop in de mooie strandzaal en tijdens deze workshop kwam ook vraag naar huidverzorging. Dat kon in de behandelkamer met het uitzicht op de bomen, een hele fijne plek om de clienten te kunnen verwennen.
Want, wat kan ik voor de bezoekers van Viore betekenen? Uit de vraag vanuit de bezoeker blijkt: vooral het gevoel van algemeen welbevinden bevorderen. Dat kan bijvoorbeeld inhouden een kleuradvies. Omdat de kleur van je huid soms verandert, bleker wordt. Draag dan kleding en sjaals in warme tinten en let ook op of de make-up een warme glans geeft, jouw favoriete lipstick kan nu zomaar te hard overkomen.
Ook advies over het gebruik van de juiste huidverzorgingsproducten. Huidproblemen ontstaan door medicijnen en of bestraling zijn meestal goed op te lossen. Voor het algeheel welbevinden blijkt een massage altijd weer een echt verwenmoment, getuige de uitspraken van bezoekers: “even geen gedoe aan mijn hoofd”- “even vergeten dat ik ziek ben.” En als iedereen in de huiskamer tegen mijn client zegt ‘Wat zie je er goed uit!” en zij straalt helemaal, dát geeft mij een heel goed gevoel!
Mary Faber.

Lees minder…

Een warme en welgemeende ontvangst

Kortgeleden is bij mij kanker vastgesteld. De mate waarin en de vraag wat nu, is nog niet beslist. Er ligt nog een traject van verder onderzoek in het verschiet, onrust, onzekerheid en vele vragen. Vragen waarop artsen niet voldoende ingaan.
Lees meer…

Ik woon alleen en heb behalve twee kinderen geen familie. Het besef dat ik op een moment meer steun zou willen werd snel duidelijk. Hulp bij vragen, begeleiding, vertrouwen, advies. Op het internet kwam ik achter het bestaan van Viore.

Bij mij in de buurt, ook nog! Drie weken geleden ben ik op een maandagmorgen binnengestapt. De deur staat altijd open zeiden ze. Dat was ook zo, en meer dan dat: een warme en welgemeende ontvangst! In een sfeer die huiselijk aan doet en veiligheid en vertrouwen ademt. Wat mij meteen aansprak, evenals de verschillende mogelijkheden die geboden worden. Vorige week voor het eerst naar de ‘Herensociëteit’. Met lichte spanning, vond het toch een stap. Nergens voor nodig bleek. Een hartelijk welkom en iedereen is oprecht geïnteresseerd. Meteen kreeg ik advies op mijn vraag, precies wat ik zocht en wat mijn besluit voor mijn behandeltraject versterkte. Daar heb je wat aan..
Gewoon binnen stappen. Ik kan het iedereen aanraden.

Lees minder…